Bosansko narodno pozorište Zenica se oprostilo od još jednog njegovog barda: reditelja Zorana Ristovića, dugogodišnjeg umjetničkog rukovodioca, kućnog reditelja i dramaturga BNP-a. Ristović je preminuo 25. februara 2022. u Novom Sadu, gdje je u ponedeljak, 28. februara, na Gradskom groblju i ukopan. Zeničko pozorište ostalo bez još jednog svog veterana, i to iz grupe onih najzaslužnijih za njegov razvoj i postignuća.
Zoran Ristović je rođen u Beogradu 1936. godine. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, na Odsjeku za jezik i književnost, a završio je i studij režije na Kazališnoj akademiji u Zagrebu. Režiju je diplomirao 1963. godine predstavom Zločin na kozijem otoku Uga Betija insceniranoj upravo u BNP-u Zenica, nakon čega mu je Zdravko Martinović, tadašnji upravnik Pozorišta, ponudio angažman na radnom mjestu dramaturg, što je Ristović prihvatio. Tako je u historiji BNP-a Zenica Ristović upamćen kao njegov prvi dramaturg. Ali neće biti upamćen samo po tome, nego i po mnogo čemu drugom.
Zoranovi u njegovom djetinjstvu sele iz Stare Pazove u Jagodinu, gdje Zoran upisuje 1943. godine prvi razred osnovne škole. Po završetku rata vraćaju se u Vojvodinu, u Inđiju, i tu nastavlja pohađanje osnovne škole. Kasnije se seli s porodicom u Novi Sad. Nakon što je u Novom Sadu završio gimnaziju i Filozovski fakultet, upisuje Pozorišnu akademiju u Zagrebu i završava režiju. U Zenici, u Bosni, upoznaje Zdravka Martinovića sa Cetinja i po njegovom nagovoru ostaje tamo da radi do poslednjeg rata. Zenicu napušta 1992. godine i vraća se u Novi Sad, gdje u Srpskom narodnom pozorištu radi do penzionisanja – 1996. godine. Poslije penzionisanja Zoran Ristović dolazi na Cetinje.
U biografiji zeničkog Pozorišta nije naveden podatak koje godine je Ristović sa dužnosti dramaturga postavljen na funkciju umjetničkog rukovodioca, tek činjenica je da je Zoran Ristović bio i prvi umjetnički rukovodilac BNP-a. Sve vrijeme Ristović je povremeno i režirao predstave, radio dramatizacije proze i poezije, te obavljao poslove lektora. Treba istaknuti da mu se režiranje posrećilo, pa je kao koreditelj predstave Kod večite slavine Momčila Nastasijevića 1967. godine u Zenicu donio prvu Sterijinu nagradu (zajedno sa Jovanom Putnikom).
Zanimljivo je da Ristovićev angažman u Zeničkom pozorištu prepoznat i u širem okruženju kao nesvakidašnja, hvalevrijedna pojava, pa je Ristović, 1973. godine, dobio Specijalnu Sterijinu nagradu za sistematsko njegovanje savremenog domaćeg dramskog stvaralaštva. Zeničko pozorište i dan-danas svoj rad bazira na u to vrijeme uspostavljenom stilu i poetici, čije su temeljne odlike: njegovanje domaćeg dramskog naslijeđa, insceniranje dramatizacija proze, poezije i drugih struktura, formi i sadržaja, te stimuliranje i afirmiranje mladih dramatičara.
Nakon prelaska Pozorišta iz stare u novu zgradu 1978. godine, rukovođenja Pozorištem preuzeo je Radovan Marušić, dotadašnji kućni scenograf. Novi direktor se, dakako, bezbroj puta uvjerio u Ristovićeve umjetničke potencijale i kvalitet njegovih teatarskih ostvarenja, pa ga je imenovao za kućnog reditelja Pozorišta. Ristović je otada počeo intenzivnije režirati i dramatizirati prozu i poeziju.
Uvidom u realizirani repertoar Pozorišta dolazimo do podatka da je u periodu od 1963. do 1992. godine kada je otišao iz Pozorišta, režirao ukupno 45 predstava , te da se po broju ostvarenih režija među rediteljima nalazi na prvom mjestu. Autor je, također, 8 dramatizacija i jednog originalnog dramskog teksta. Najuspješnije režije ostvario je u predstavama: Kod večite slavine Nastasijevića (1966), Predstava Hamleta u selu Mrduša Donja Brešana (1972), Medeja Euripida (1973) i Hodža Strah Sušića – Ristovića (1975). Te su predstave ostvarile učešća i nagrađivane su na nekoliko značajnih teatarskih festivala.
Zenicablog/BNP Zenica
Kontakt sa portalom Zenicablog možete ostvariti:
email: [email protected]
Viber poruke: +387 60 355 8888
Facebook Inbox: https://www.facebook.com/Zenicablog/
Twitter: https://twitter.com/Zenicablog2010
