Ograničen napredak BiH u oblasti ljudskih prava – Bosna i Hercegovina je u 2018. godini ostvarila ograničen napredak u rješavanju dugogodišnjih problema na polju ljudskih prava, navodi se u velikom godišnjem izvještaju Međunarodne organizacije za zaštitu ljudskih prava – Human Rights Watch (HRW).
Pripadnici nacionalnih manjina nisu se mogli kandidovati za predsjednika na Opštim izborima 2018. godine zbog nepostojanje izmjena diskriminatorskih odredbi ustava, navodi se i ocjenjuje da vlasti nisu pružile osnovnu podršku hiljadama tražilaca azila i migranata koji su stigli u zemlju 2018. godine. Novinari su nastavili da se suočavaju sa prijetnjama i uplitanjem u njihov rad. Slučajevi ratnih zločina i dalje se sporo rješavaju. Prenosimo glavne akcente.
Etnička i religijska diskriminacija
Uprkos višestrukim presudama Ustavnog suda BiH i Evropskog suda za ljudska prava da ustav diskriminiše etničke i vjerske manjine, nije bilo napretka tokom godine u pogledu njegove izmjene kako bi se omogućilo Romima, Jevrejima i drugim manjinama da se kandiduju za predsjednika na Opštim izborima u oktobru 2018. godine. Vlasti u Mostaru opet nisu uspjele da promijene izmjenjeni izborni statut grada prema odluci Ustavnog suda BiH iz 2010. godine po principu jedna osoba jedan glas, odbijajući ideju da se Lokalni izbori u Mostaru održe 2018. godine, u isto vrijeme kao Opšti izbori u oktobru. Politička neslaganja znače da grad nije održao Lokalne izbore od 2008. godine, oduzimajući pravo glasa svojim biračima.
Istraživanje sprovedeno u aprilu 2018. godine od programa Ujedinjenih nacija za razvoj pokazalo je da se Romi u Bosni i Hercegovini i dalje suočavaju sa mnogim poteškoćama u pristupu zdravstvenoj zaštiti, obrazovanju, stanovanju i zapošljavanju, bez obzira na neka poboljšanja životnog standarda. Mnogi Romi nemaju identifikacione dokumente potrebne za pristup uslugama.
Tražioci azila i interno raseljena lica
Broj tražilaca azila i migranata koji ulaze u zemlju značajno se povećao tokom godine. Prema podacima Službe za poslove sa strancima Bosne i Hercegovine između januara i novembra 2018. godine je 21.163 tražilaca azila – od kojih je većina ili podnijela zahtjeve ili naznačila namjeru da će podnijeti zahtjev za azil – ušlo u Bosnu i Hercegovinu, u poređenju sa samo 755 u 2017. godini. Tri najveće nacionalnosti ovih migranata su Pakistaci, Iranci i Sirijci. Država nije obezbijedila adekvatno sklonište, hranu i pristup medicinskoj pomoći novopridošlim osobama, posebno u opštinama Velika Kladuša i Bihać.
U novembru 2018. godine postojala su samo dva centra za pomoć migrantima i izbjeglicama – otvoreni centar za azil sa kapacitetom od oko 154 ljudi i otvoreni prihvatni centar za izbjeglice sa kapacitetom od oko 290 ljudi te dva privremena centra za smještaj migranata uspostavljenih uz podršku međunarodnih organizacija. Nedostatak smještaja i usluga prisililo je hiljade njih na život na ulicama, napuštenim zgradama ili šatorima.
Manjak službenog smještaja znači da mnogi tražioci azila ne mogu prijaviti mjesto boravka po dolasku, niti podnijeti zahtjev za azil. To mnoge od njih ostavlja bez pristupa procedurama za dobijanje azila čak i nakon što se prijave. U 2018. godine došlo je više od 19.900 ljudi koji su izrazili namjeru da podnesu zahtjev za azil, ali ih je samo 1.314 to uradilo.
Dvadeset i tri godine nakon završetka rata u Bosni i Hercegovini, samo 42 posto bosanskohercegovačkih izbjeglica se vratio u matičnu zemlju, navodi Ministarstvo za ljudska prava i izbjeglice BiH, dok je 91.813 ostalo interno raseljeno. Mnogi još žive u 156 kolektivnih centara. U vrijeme pisanja ovog izvještaja, 737 domova za interno raseljena lica izgrađeno je u okviru Regionalnog stambenog programa. Plan je do 2020. izgraditi jedinice za stambeno zbrinjavanje raseljenih lica koja žive u 121 kolektivnom centru. Projekat koji je finansirala Razvojna banka Savjeta Evrope je počeo, ali se sporo kreće u većini opština.
Odgovornost za ratne zločine
Bosna i Hercegovina je u julu 2018. godine potpisala zajedničku Deklaraciju o ratnim zločinima na sastanku o Zapadnom Balkanu sa regionalnim i liderima EU, koji su se obavezali da pomognu u naporima da se počinioci zločina ljudskih prava privedu pravdi. Međutim, državna vlast u BiH nije podržala inicijativu koju je podržalo civilno društvo – osnivanje Regionalne komisije za utvrđivanje činjenica o ratu i drugim teškim povredama ljudskih prava počinjenim na teritoriji nekadašnje Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (SFRJ), REKOM. Sa zatvaranjem Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) u decembru 2017. godine, procesuiranje ratnih zločina na domaćim sudovima poprimilo je novi značaj. Ali u praksi, napredak u BiH i dalje ide sporo.
Kontakt sa portalom Zenicablog možete ostvariti:
email: [email protected]
Viber poruke: +387 60 355 8888
Facebook Inbox: https://www.facebook.com/Zenicablog/
Twitter: https://twitter.com/Zenicablog2010